Motto: “May your choices reflect your hopes, not your fears” Nelson Mandela
Het zijn spannende complexe tijden vol van veranderingen. Dat wat zeker leek staat onder druk. Dat heeft gevolgen voor de mensen die het treft. We weten niet wat de toekomst brengt, dat is altijd anders dan we voorspellen of verwachten. We kunnen wel leren van wat het verleden heeft gebracht. En er is maar één mogelijkheid om initiatieven te nemen, het verschil te maken en te reageren, dat is in het nu.
Mensen vragen zich misschien af waarom deze websitenaam, “Arenlezen”, gekozen is. Nadat onze Meervoudig Complex Gehandicapte MCG (pleeg)zoon Arjen in 2018 overleed eindigde de afscheidsdienst met het de wolken ingaan van de j als een ballon met het touwtje eraan. Wat op aarde bleef was Aren.
Toen ik in 2020 begon met deze website en over een naam nadacht, waren mijn gedachten bij hem en bij het gevecht tegen de (voor)oordelen dat we regelmatig moesten voeren. Wat ons toen al trof was het verschil tussen mensen die het begrepen en pro actief met ons mee dachten en het merendeel dat eerst aan protocollen en regels dacht in “Kan niet mag niet! zo is het nou eenmaal¨. Dat verschil lijkt klein maar voor ons was het een verademing om mensen te treffen die snapten waar we tegen aan liepen. Helaas lijkt het wel of de protocollen strenger worden en het meedenken minder wordt. Dat is echter schijn, op veel terreinen wordt wel degelijk verschil gemaakt, soms tegen de klippen op en onder de radar.
Jean Francois Millet dans Le Musée d’Orsay
In onzekere tijden heb je het meest aan mensen die meedenken en doen. Dat gold in het verleden ook al toen arme mensen na de oogst overgebleven aren bij elkaar zochten en er bij bepaalde boeren heel toevallig nogal eens flink wat extra’s bleef liggen.
Daarmee was een websitetitel geboren en de achtergrond gekozen. Mijn doelstelling was mensen met een handicap te ondersteunen in hun tocht naar passende hulpmiddelen en diensten. Ook om de verschillen tussen die twee zichtbaar en kleiner te maken. In 2022 ontdekte ik de SafetyII methodiek, dat voelde als thuiskomen. Kijken naar omstandigheden en de juiste middelen inzetten om veiligheid te bieden in het vervoer is dan veel belangrijker dan een norm ISO7176/19 als breekpunt voor het kunnen deelnemen aan vervoer te hanteren. Helaas is het gebruik van de kern van de Code VVR, in al de jaren dat hij bestaat, nauwelijks veranderd. Wat we nodig hebben zijn verhalen hoe het beter en soms ook anders kan en moet. Dan kan de Code VVR groeien tot een steeds te updaten richtlijn, waarvan verantwoord afgeweken kan en mag worden. De Code hoort niet in de aanbestedingseisen. De Code moet weer voor en van de werkvloer worden. Steeds aangepast aan nieuwe omstandigheden en werkwijzen in samen lerende organisaties.
Deze patronen spelen op veel terreinen een rol. Zoals in het (speciaal) onderwijs, de zorg en het sociaal domein. Het positieve is dat op LinkedIn steeds meer mensen (ik noem er een beperkt aantal) Michelle van Tongerloo, Bart Heeling, Jennifer Bergkamp, Jasper van Dijk, Tim ‘S Jongers, hun ervaringen in de politiek, het onderwijs, de zorg en het sociaal domein verhalenderwijs delen en daarmee anderen van inspiratie voorzien. Soms krijgen ze tegengas dat het niet op LinkedIn zou thuishoren. Ik denk dat juist de verhalen laten zien wat echt belangrijk is, dat past lang niet altijd in protocollen en bedachte werkwijzen. De verschillen zijn soms in geld marginaal, maar in effect maximaal! Het maakt wel het verschil voor de mensen die het betreft en biedt kansen om te leren, te groeien en trots te zijn op je beroep! De motivatie om leegloop van hele beroepsgroepen tegen te kunnen gaan! Want de personeelstekorten zijn géén natuurverschijnsel maar het gevolg van (on)bewust en onvoldoende transparant beleid en gebrek aan terugkoppeling!
Mijn actieve mogelijkheden worden beperkter naarmate ik ouder wordt, ik kan wel blijven signaleren en in mijn bijdragen aan deze digitale tuin het verschil laten zien. Dat zal variëren van kleine details, rijp en groen naast elkaar tot hopelijk vergezichten die er toe doen. Ik heb gemerkt dat er in de bestuurslijn ook steeds meer mensen komen die wel anders willen, maar geen mogelijkheden zien, door een strikte top down mentaliteit. In de hoop veel mensen te inspireren om andere gezichtspunten en werkwijzen bespreekbaar te maken en zo de transparantie te vergroten.
Even praktisch, de bijdragen over de onderwerpen op mijn oude site waren deels gedateerd. In een nieuwe vorm komen ze als onderwerp vast nog wel weer voorbij.
Roelof Veenbaas
In een complexe wereld herkennen van patronen, vragen over oorzaken stellen en samen werken aan positieve toegankelijkheids rechten, vanuit mijn achtergrond als biomedisch ingenieur werkzaam aan de veiligheid van toegankelijk vervoer. Fouten maken is menselijk, maar ik wil ook leren van Eric Hollnagel (Synesis), Edgar Schein (Humble Inquiry), Todd Conklin en vele andere SafetyII reuzen, om vooral veilig te falen. - Reacties graag via de knoppen hiernaast.
