Inleiding

This post is also available in: English (Engels)

Veiligheid van het rolstoelvervoer

Om de veiligheid van het rolstoelvervoer te verbeteren kent Nederland een lange traditie. Waaronder een Code VVR, waarin regels staan waaraan de verschillende belanghebbende partijen zich zouden moeten houden. Er bestaan momenteel twee codes VVR naast elkaar. 1: de opvolger van de Code VVR uit 1999, op naam en onderhouden door Ap Peters (Code VVR A. Peters).
2: een code uitgegeven door Sociaal Fonds Mobiliteit (Code VVR SFMopens PDF file ) gesteund door o.a. KNV taxi, Firevaned en vakbonden, waarbij Ieder(in) heeft meegelezen.
Volgens deze tweede, veel soberder, Code VVR SFM mogen alleen rolstoelen die als type hebben voldaan aan een crashtest als zitplaats gebruikt worden in het doelgroepen taxi-vervoer. (Richtdatum invoering Code VVR SFM 1 januari 2021,)

Verwarrend

Twee Code’s is niet alleen verwarrend. De Code VVR SFM is ook nog niet volledig in werking. Na eerst uitstel, omdat de “oplossing” voor gebruikers-van-een-rolstoel-op-maat en die geen gebruik kunnen maken van een gecrashteste rolstoel, zou uitsluiten. Zij zouden dan namelijk individueel in een taxibus vervoerd moeten worden. Inmiddels is de invoering opnieuw met een half jaar opgeschort tot 1 januari 2021. O.a. omdat het overleg over de uitzonderingen vanwege de Covid19 crisis stil ligt.

Vragen

  • Waarom biedt de Code VVR SFM, in het kader van het VN verdrag Rechten van mensen met een beperking, geen goede oplossing voor álle rolstoelgebruikers?
  • Is het falen van de rolstoel tijdens een crash, en daardoor kans op verwonden van de andere passagiers wel het allerbelangrijkste veiligheidsrisico? Belangrijker dan alle andere mogelijke risico’s?
  • We leven in Europa, waarbij (even buiten Covid19 om) vrij verkeer van mensen en goederen mogelijk moet zijn. Mogen rolstoelgebruikers uit andere Europese landen straks nog met de rolstoeltaxi mee?
  • Hoe doen andere landen dat? Omgaan met de veiligheid van het rolstoelvervoer. Is daar naar gekeken?

    en misschien wel de belangrijkste:
  • Zijn de belangen van de rolstoelgebruikers, o.a. gebruik mogen maken van een goed bij hun beperking passende rolstoel, wel voldoende aan bod geweest?
  • Klopt de argumentatie dat de aanwezigheid van musketon haaksymbolen, op de vastzetpunten op een rolstoel aangeven dat deze heeft voldaan aan de ISO 7176/19 crashtest?
  • Is een discussie in de taxi tussen chauffeur en rolstoelgebruiker wel de meest aangewezen weg om de Code VVR SFM te handhaven?
  • En zeker nu (in deze kostbare tijden) niet onbelangrijk: Is de gekozen aanpak de meest kosten efficiënte methode om de veiligheid van het rolstoelvervoer te waarborgen en vooruitgang te blijven boeken?

Even stapje terug voor een goed overzicht?

Wellicht is het goed om even een stapje terug te doen en deze Code VVR SFM nog niet in te voeren:
Kijk naar de landen om ons heen, leer van de ISO-norm en internationaal onderzoek. Maak een echt goede risicoanalyse voor de veiligheid van het rolstoelvervoer. Daarvoor zijn resultaten uit internationaal onderzoek beschikbaar. Zet voor álle rolstoelgebruikers de verstrekking van veilig als zitplaats bruikbare rolstoelen (niet alleen de gecrashteste) goed op poten. Leg de discussie over de veiligheid niet neer bij de chauffeur en de individuele gebruiker. Doe het samen met álle betrokken partijen in een open discussie in een inclusieve samenleving.

Met deze serie blogs wil ik daartoe een eerste aanzet geven. Ik nodig de lezer uit om eigen ervaringen en commentaar te delen. Dat kan via mail (het contact formulier) of door direct te reageren op de verschillende blogs.

Gelinkt aan

Zijn we niet iemand vergeten?

Verantwoording

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *