Rijdende Rechter

This post is also available in: English (Engels)

De rijdende rechter heeft, in de uitzending op 18 maart 2020, een geschil tussen een rolstoelgebruiker en een taxibedrijf beslecht. De vraag aan de orde was of zij al dan niet terecht geweigerd was in het rolstoelvervoer. Het bleek dat ze een rolstoel heeft die als type heeft voldaan aan de crashtest en vanuit de Code VVR (SFM) gewoon mee mag met het rolstoelvervoer.
De uitzending leverde nog wel een paar zoekplaatjes op.

Alleen gecrashteste rolstoelen

Sociaal Fonds Mobiliteit (SFM) hield een pleidooi voor de Code VVR . Alleen rolstoelgebruikers in een rolstoeltype dat aan de crashtest heeft voldaan, zouden mee mogen met de taxibus. Het criterium daarvoor zou het musketon symbool bij de vastzetpunten zijn.
Dat die redenering geen steek houdt heb ik al in een eerdere blog al laten zien. Ook bij rolstoelen op maat, mag de fabrikant dat symbool plakken. Namelijk op de plaatsen voor de bevestiging van het vastzetsysteem bij vervoer in een rolstoel(taxi)bus.

Interessante Casus

Het zou een interessante casus zijn als een gebruiker van een individueel aangepaste rolstoel een weigering bij het rolstoelvervoer aan zou vechten bij de rijdende rechter. Dé vraag die dan aan de orde is: Wáár in de wet en regelgeving (artikel 59 RVV, Medical Device Directive-MDD (straks Medical Device Regulation-MDR) , vindt men de grondslag voor die weigering. Dat antwoord heb ik nog niet voorbij zien komen. De MDD (en ook de MDR) staat duidellijk hulpmiddelen naar maat toe! Ook in de ons omringende landen maken mensen in op maat gemaakte rolstoelen gebruik van het rolstoelvervoer zittend in de rolstoel. Zijn wij roomser dan de Paus? Waarom eigenlijk?

Ongeluk

De mevrouw in de rolstoel gaf aan dat zij bij een rit in het verleden achterover was gevallen. De rijdende rechter vroeg daarop door. Zij had daar duidelijk een trauma aan over gehouden en wilde zich kunnen vasthouden. Als veiligheid belangrijk is, had ik verwacht dat vervoerder en/of SFM daar op doorgevraagd zou hebben. Je wil leren van ongevallen, ook als die bij een andere vervoerder zijn gebeurd!

Twee zoekplaatjes

Onderstaande zoekplaatjes hebben het gevaar in zich terecht te komen in discussies als: “Maar dat is veel gevaarlijker”. Waarbij de verantwoordelijkheid nogal eens bij de andere partij ligt. En dan gaat de discussie weer verder met een ander voorbeeld…

Als risico’s worden gesignaleerd, is het vervolg: Het inschatten van de gevolgen. Hoe vaak dergelijke situaties tot ongevallen leiden. Is het op te lossen? en zijn er negatieve effecten van de oplossing. Daarna de afweging wat wijsheid is!
Het is uitdrukkelijk niet mijn bedoeling om de chauffeur af te vallen. Zie de zoekplaatjes als signalering zónder oordeel, dat zouden we meer moeten doen!

Wat kunnen we hier van leren? Wat is het veiligheidsrisico bij beide plaatjes?

Rol van de aanbesteding

Er zijn zoveel meer aspecten die een rol spelen bij veilig rolstoelvervoer. Misschien is het grootste veiligheidsrisico wel de steeds wisselende aanbestedingen in het vervoer. Chauffeurs krijgen ontslag en mensen uit het UWV worden opgeleid, om bij de volgende ronde weer met ontslag kunnen. Hoe kun je dan ooit professionaliteit waarborgen? Ga je investeren om je vaste klanten te leren kennen? Als je de kans loopt er met twee, drie jaar weer uit te vliegen?
Helaas is de chauffeur de klos als door zijn fout een ongeluk gebeurt. Welke rol speelt de tijdsdruk of het nog met de opleiding bezig zijn. En welke morele verantwoordelijkheid rust er op de vervoerscontractpartners om een stabiele langere contractsituatie te garanderen? Ook in het belang van de passagier!
Ik chargeer hier (mijn ervaring is gedateerd). Er zijn zeker bedrijven, gemeenten en ervaren en gedreven chauffeurs die kwaliteit hoog in hun vaandel hebben. Die hebben het niet makkelijk als uiteindelijk op de laagste prijs wordt aanbesteed. Zie ook Financiën en Kwaliteit. Of als een opdrachtgever het opvolgen van de kwaliteitseisen, in het bestek, niet controleert. Waardoor het op papier mooi staat maar in de praktijk…. De markt heeft geen moraal, mensen wel!

Rolstoelbuschauffeur is een vak dat waardering verdient én de ruimte om het werk goed te kunnen uitvoeren!

Referenties